Ignacy Jan Paderewski - portret filmowy Ojca Niepodległej

Ignacy Jan Paderewski to jeden z najbardziej rozpoznawanych ojców polskiej niepodległości – i to dosłownie, bo nim został politykiem zrobił międzynarodową karierę grając na fortepianie! 11 listopada 1918 roku wyruszył w podróż ze Stanów Zjednoczonych do Warszawy, w czasie której przemawiał przed tłumami. Po jego wystąpieniu 26 grudnia 1918 w Poznaniu wybuchło zwycięskie Powstanie Wielkopolskie. Do stolicy podróżował potem pociągiem. Biuro Programu „Niepodległa” zaprasza do obejrzenia portretu filmowego poświęconego tej wyjątkowej postaci!

Ignacy Paderewski – Ojciec Niepodległej

Ignacy Jan Paderewski przyszedł na świat 6 listopada 1860 roku w Kuryłówce na Podolu w zaborze rosyjskim. Nauki pobierał w konserwatorium muzycznym w Warszawie. Potem wyruszył na zachód, gdzie pod koniec XIX wieku jego kariera nabrała tempa. Z romantyczną charyzmą podbijał kolejne sale koncertowe Europy, Ameryki Północnej, Australii, Afryki i Ameryki Południowej, a jego obecność wywoływała efekt „Paddymanii”. Nie zapominał o Polsce – wśród jego najsłynniejszych utworów znalazły się „Fantaisie polonaise sur des thèmes originaux” („Fantazja polska na tematy własne”) na fortepian i orkiestrę czy Symfonia h-moll „Polonia”. Paderewski pozostawił po sobie ponad 70 kompozycji.

Ignacy Jan Paderewski – słynny artysta i filantrop – posiadał bardzo wpływowych znajomych, dzięki czemu sprawa odbudowy niepodległej Polski zyskiwała uwagę ówczesnych decydentów. Podobno to dzięki niemu prezydent Woodrow Wilson wyodrębnił w słynnym orędziu punktu o konieczności utworzenia niepodległego państwa polskiego z dostępem do morza. W czasie I wojny światowej zbierał fundusze na pomoc ofiarom wojny, mobilizował mężczyzn do wstępowania do armii i agitował  publicznie na rzecz Polski. W grudniu 1918 roku, mając 58 lat, przybył na ziemie polskie ze Stanów Zjednoczonych. Gdy dojechał do Poznania, 26 grudnia 1918 roku z balkonu hotelu Bazar wygłosił słynne przemówienie, które dzień później dało impuls do wybuchu zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego. W styczniu 1919 roku objął tekę premiera i ministra spraw zagranicznych RP. Razem z Romanem Dmowskim wyjechali do Paryża na konferencję pokojową i złożyli podpisy pod traktatem wersalskim kończącym I wojnę światową.

W 1922 roku Paderewski powrócił do koncertowania. Choć odsunął się od bieżącej polityki Polski i wyjechał z kraju, nie zniknął zupełnie z jej areny. Zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku. W 1992 roku jego trumna powróciła do kraju i dziś spoczywa w Archikatedrze Warszawskiej.

Jedzie pociąg do Warszawy

W portrecie filmowym Ignacego Jana Paderewskiego można zobaczyć fragment jego podróży Stanów Zjednoczonych do Warszawy. Jego pociąg wyjechał z Poznania, już po wybuchu powstania. Podróż kolejowa była dla artysty szansą na przekonanie kolejnych rodaków do działania – na stacjach tamtego dnia miał aż 17 wystąpień! W międzyczasie ćwiczy na niemej klawiaturze, pije herbatę dbając o swoje gardło i pisze kolejne mowy. Tekst wypowiadany przez Paderewskiego w filmie to jego własne słowa. Pomagała spisać je na kartach Pamiętników Mary Lawton. Wspomnienia obejmują lata 1912-1932 i wydano je w języku angielskim.

W produkcję filmu byli zaangażowani:

Reżyseria: Ivo Krankowski i Cyprian Demianiuk
Kierownik produkcji: Wiktoria Włoczewska
Montaż: Kacper Plawgo
Scenografia: Krzysztof Zaremski
Operator: Marek Rozwadowski
Światło: PIRAMIDA FILM
Make-up: Dominika Godziemba-Trytek
Kostiumy: Monika Moskwa
Dźwięk-postprodukcja: UCHO STUDIO
Ignacy Jan Paderewski: Marek Bogucki
Statyści: Krzysztof Sperkowski, Paweł Strusiński, Magdalena Silska, Wiesław Teodorowicz, Wojciech Jezierski, Taras Dziuba, Hanna Gutowska, Dominika Suchecka
Lokacja/Podziękowania dla: Stacja Muzeum

Projekt zrealizowano w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości oraz odbudowy polskiej państwowości.